Er Stefán Ólafsson vinstri öfgamaður?

Stefán Ólafsson prófessor fer mikinn á bloggi sínu þessa dagana. Nú fagnar hann því sérstaklega, að vísitala atvinnufrelsis fyrir Ísland hefur hrapað síðustu árin: Það merkir, að atvinnufrelsi hefur hér snarminnkað. Ísland hefur orðið viðskila við Norðurlöndin. Þar er atvinnufrelsi alls staðar talsvert meira en hér. Íslenska hagkerfið er hið 65. frjálsasta í heimi árið 2010, en sænska hagkerfið, sem er næstófrjálsast á Norðurlöndum, er hið 30. (og hefur orðið talsvert frjálsara en árið 2009). Núverandi ríkisstjórn, sem Stefán mærir við hvert tækifæri, hefur skipað okkur á bekk með Sádi-Arabíu, Venesúela og Argentínu. Hvernig getur það verið fagnaðarefni?

 

Stefán segir, að dr. Michael Walker, fyrrverandi forstöðumaður Fraser-stofnunarinnar í Kanada, sem kynnti mánudagsmorguninn 17. september nýja mælingu fyrir 2010 á vísitölu atvinnufrelsis um heim allan, sé „þekktur hægri öfgamaður“. Þetta orð er venjulega notað um menn, sem hafna leikreglum lýðræðis og almenns velsæmis, en beita þess í stað ofbeldi.

Michael Walker er eins langt frá því að vera slíkur öfgamaður og hugsast getur. Hann er þéttvaxinn, sköllóttur, brosmildur og vingjarnlegur Kanadamaður, sem starfaði í fjármálaráðuneyti lands síns og seðlabankanum, áður en hann varð forstöðumaður Fraser-stofnunarinnar í Vancouver, en hann hefur látið þar af starfi fyrir aldurs sakir. Walker er vissulega frjálshyggjumaður, af ætt Adams Smiths og Johns Lockes, og var góðvinur þeirra Miltons og Rose Friedmans.

Michael Walker hefur aðallega sinnt tölfræðirannsóknum. Stefán Ólafsson hefði haft gott af því að læra eitthvað af honum um meðferð talna. Þá hefði hann ekki gert jafnmeinlega villu og þegar hann bar eitt sinn saman Gini-stuðul fyrir Ísland, þar sem söluhagnaður af hlutabréfum var tekinn með, og Gini-stuðul fyrir grannþjóðirnar, þar sem slíkum söluhagnaði var sleppt. Þá hefði hann ekki heldur gert jafnmeinlega villu og þegar hann reiknaði í annað skipti út meðallífeyristekjur á Íslandi með því að deila með fjölda Íslendinga á lífeyrisaldri í heildargreiðslur lífeyris, en margir Íslendingar á lífeyrisaldri stunduðu vinnu og tóku ekki lífeyri (5.000 af þeim 32.000, sem um var að ræða). Ég fór yfir þessar villur Stefáns og fleiri í bók minni, Áhrif skattahækkana á hagvöxt og lífskjör, sem kom út 2009.

Michael Walker er eins lítill hægri öfgamaður og Stefán Ólafsson vinstri öfgamaður. Stefán er stóryrtur, en við þurfum ekki að hafa áhyggjur af honum: Þótt hann kunni ekki að reikna, gerir hann áreiðanlega ekki flugu mein.